Luz Pichel

l

Luz Pichel va nàixer en 1947 en Alén (Lalín, Pontevedra). Va ser professora de Llengua i Literatura espanyoles i codirectora durant sis anys, amb Guadalupe Grande, del Centre d’Estudis de la Poesia de San Sebastián de los Reyes. És autora dels següents llibres de poesia:  —El pájaro mudo (Ediciones La Palma, 1990, I Premio de […]

Luz Pichel va nàixer en 1947 en Alén (Lalín, Pontevedra). Va ser professora de Llengua i Literatura espanyoles i codirectora durant sis anys, amb Guadalupe Grande, del Centre d’Estudis de la Poesia de San Sebastián de los Reyes.

És autora dels següents llibres de poesia:

 —El pájaro mudo (Ediciones La Palma, 1990, I Premio de poesía “Ciudad de Santa Cruz de la Palma”).

—La marca de los potros (Diputación de Huelva, 2004; XXIV Premio hispanoamericano de poesía Juan Ramón Jiménez).

—Casa Pechada (Fundación Caixa Galicia, 2006, XXVI Premio Esquío de Poesía)

 —El pájaro mudo y otros poemas (Universidad Popular José Hierro, 2004. Reúne este libro la reedición de su primer poemario junto a nuevos trabajos como Ángulo de la niebla, Cartas de la mujer insomne y Hablo con quien quiero).

—cativa en su lughar/casa pechada (Ed. Progresele, Col. diminutos salvamentos, 2013).

tra(n)shumancias (Ed. La Palma, col. EME 2015)

 —CO CO CO U   (Ed.La uÑa RoTa, 2017).

ALÉN ALÉN (Ed. La uÑa RoTa,2021).

La tensió entre llengües majors i menors, la potencialitat alliberadora d’un ús no estabilitzat ni folkloritzant del dialecte, la conflictivitat de classe que les llengües poden deixar a la vista, la memòria i la infància i la clivella d’invenció que ambdues obrin, són algunes de les vies que la seua poesia explora.

En galego

Luz Pichel (Alén, Lalín, 1947). Foi profesora de Lingua e Literatura españolas e codirectora con Guadalupe Grande, durante seis anos, do Centro de Estudios da Poesía de San Sebastián de los Reyes.

É autora dos seguintes libros de poesía:

El pájaro mudo (Ed. La Palma, 1990, I premio “Ciudad de Santa Cruz de la Palma”).

La marca de los potros (Diputación de Huelva, 2004, XXIV Premio hispanoamericano de poesía “Juan Ramón Jiménez”).

Casa Pechada (Fundación Caixa Galicia, 2006, XXVI Premio Esquío de poesía en galego).

El pájaro mudo y otros poemas (Universidad popular de San Sebastián de los Reyes, 2004. Reúne este libro a reedición do seu primeiro libro con novos traballos como Ángulo de la niebla, Cartas de la mujer insomne e Hablo con quien quiero).

cativa en su lughar/casa pechada (Col. diminutos salvamentos, ed. Progresele, Madrid,2013).

tra(n)shumancias (Col. EME, Ed. La Palma, Madrid, 2015).

CO CO CO U ( Ed. La uÑa RoTa, Segovia,  2017).

ALÉN ALÉN (Ed. La uÑa RoTa, Segovia, 2021).

A tensión entre linguas maiores e menores, a potencialidade liberadora dun uso non estabilizado nin folclorizante do dialecto, a conflitividade de clase que as linguas poden deixar á vista, a memoria e a infancia e a fenda de invención que ambas as dúas abren son algunhas das vías que a súa poesía explora.